Het onderhouden van oogcontact is een vorm van afstemming op de ander. Als spreker kijk je of de ander nog steeds luistert; als luisteraar geef je met je oogcontact aan dat je belangstelling hebt voor wat de ander te vertellen heeft.
Onderhoud jij weinig oogcontact, dan kan dit uitgelegd worden als onbetrouwbaar. Observeer eens wat anderen doen. Onderzoek ook waarom jij weinig of kort oogcontact hebt. Ben je misschien onzeker over jezelf of over wat je te zeggen hebt?
Krijg je juist commentaar, dat je anderen te indringend aankijkt, dan is het interessant om niet alleen minder of korter oogcontact te zoeken, maar ook om uit te vinden, waardoor je dit gedrag vertoont. Misschien hoor je niet goed, en probeer je met je ogen extra informatie te krijgen. Of ben je ongerust iets te missen. In dit laatste geval kun je je maar beter ontspannen. Je mist altijd een heleboel om je heen. Gun de ander wat ruimte, en oefen jezelf in kijken – wegkijken – kijken – wegkijken. Tot het automatisch gaat.
Bij het spreken voor publiek werkt het anders. Je hebt immers meer mensen, die tegelijk luisteren naar jouw voordracht. Er zijn sprekers, die focussen op de achterwand van de zaal. Mogelijk denken ze dat dit niet opvalt. Maar het valt altijd op. Ik denk zelfs dat het je niet eens helpt om de zenuwen de baas te zijn. Juist contact met anderen geeft je die rust.
Ook je ogen langs de rijen laten glijden, werkt niet. Dat kan heel onrustig overkomen. Zoek liever oogcontact met een aantal mensen die verspreid in de zaal zitten. Dat hoeven niet steeds dezelfde mensen te zijn. Praat korte tijd tegen die ene persoon(terwijl je je volume op peil houdt voor de hele zaal). En ga vervolgens naar een ander, die in een ander segment van de ruimte zit. Na een paar zinnen verhuis je je ogen weer. Dan weer wat dichterbij, dan weer wat verder weg, wat meer naar links, iemand aan de uiterste rechter kant, enz.
Het effect is, dat ook de mensen die om diegene heen zitten, zich direct aangesproken voelen. Kun je door het felle licht niet echt oogcontact maken? Doe dan maar net alsof. Dat werkt net zo goed.
Onnatuurlijk is het om mensen niet aan te kijken, of juist strak aan te kijken. Maar ook je focussen op het driehoekje boven de ogen of het driehoekje tussen de mond en de ogen vind ik gekunsteld.
Zijn mensen werkelijk zo bang om echt contact te maken? Om iemand in de ogen te kijken?
Oogcontact in Online meetings
In online bijeenkomsten, bijvoorbeeld via Zoom of Teams, is het vrijwel onmogelijk om oogcontact te onderhouden. Immers, om iemand het gevoel te geven dat je hem in de ogen te kijkt, zou je direct in de lens moeten kijken. Maar dan zie jij niets anders dan de lens. Dat is geen oogcontact.
Wat je wel kunt doen in online meetings:
Ben je uit op een beter gebruik van oogcontact?
Oogcontact is onderdeel van je non-verbale communicatie. Je kunt het dagelijks oefenen. 40 dagen duurt het ongeveer om je nieuw gedrag eigen te maken. Dus iets meer dan een maand. Daarna kun je je weer op iets anders focussen.
Als je niet weet wat je niet weet, weet je niet wat je mist…
Ben jij regelmatig in online meetings?
Recent heb ik een nieuwe online training in mijn aanbod opgenomen: Elegant Online. Hierin leer je hoe je de relevante aspecten (de setup, jouw eigen presentatie, en hoe je je gedraagt in de meeting zelf, inclusief het bedienen van de knoppen) op scherp zet. Zodat je èn optimaal functioneert, èn tevreden en blij kunt zijn met hoe je in beeld bent. Van harte aanbevolen.
foto Riet de Vlieger met Carla van den Puttelaar | © Paul Steenbakker Het is…