Non-verbale communicatie

De een zegt iets; de ander hoort het.
Maar dat is alleen wat er lijkt te gebeuren.

In werkelijkheid gebeurt er een heleboel tegelijk, vooral via non-verbale communicatie…

Communicatie verloopt niet alleen via woorden

Communicatie is best complex. Er zijn veel aspecten bij betrokken.

Non-verbale aspecten.

Kijk verder >>

Je communiceert ALTIJD, ook als je niet praat

Misschien doe je niet actief iets, maar anderen lezen toch iets van je af…

Wat laat je ZIEN?

Mensen “lezen” visuele boodschappen. Dingen die ze kunnen zien.

Nou ja, ze interpreteren wat ze zien…

Hoe je eruit ziet bijvoorbeeld

Door je uiterlijk en je kleding krijgen mensen een indruk van je.

Je gebaren

Wat je doet met je handen.

En wat dacht je van je gezichtsuitdrukking?

Wel duidelijk hè?

Maar ook je houding

Hoe je staat of zit communiceert.

Je stemming en emoties

Ze vallen van je gezicht af te lezen.

Het blijft natuurlijk een interpretatie…

Je lichaamstaal

Je neemt een houding aan, en de ander schat in:

Ben je wel aanwezig?
Afwezig?
Beetje gereserveerd misschien?
Of ben je heel afstandelijk?

Wat laat je horen?

We interpreteren ook wat we horen.

Nee, ik bedoel niet je woorden. Ik leg het je uit…

Spreek je zacht? Of luid?

Spreek je te luid, dan is dat onaangenaam.

Spreek je te zacht, dan kan de ander je niet verstaan.

Spreek je verstaanbaar?

Alleen als je verstaanbaar spreekt kunnen je woorden gehoord worden.

Hoe is de toon van je stem?

Klinkt die

prettig?
streng?
boos?
geïrriteerd?

Hoe voel je aan?

Je communiceert ook via aanraking.

Zachtaardige aanraking, of stevig? Voelt je hand warm of koel?

Bij een handdruk bijvoorbeeld

Daar lezen mensen van alles van af…

En dat alles om een boodschap over te brengen

De woorden die je spreekt kunnen niet zonder de non-verbale aspecten van communicatie. Ze kunnen elkaar versterken, maar ook flink tegenspreken…

Bewustzijn maakt het verschil…

Een boodschap overbrengen

Communicatie heeft als doel een boodschap over te brengen op iemand anders. Maar dat is niet eenvoudig. Zie het eens zo:

Een spreker heeft een idee, of wil een ervaring delen. In zijn/haar hoofd wordt het beeld van de situatie of het idee gevormd.
Vervolgens gaat het idee naar een ander deel van de hersenen, waar het wordt omgezet in taal. Er moeten besluiten worden genomen over waar te beginnen.
Daarna activeert die intentie het motorische deel van de hersenen, dat op zijn beurt de spraakorganen activeert en aanstuurt.
Behalve de spraakorganen is ook het hele ademapparaat, de mimiek en gebaren betrokken. Plus het creatieve brein, dat zorgt dat het verhaal leuk klinkt, door variaties toe te voegen in melodie, dynamiek, en ritme van de spraak.

Zo, dat is er uit!

De ontvanger

Nu begint aan de andere kant het decoderingsproces:

De woorden en zinnen worden opgevangen via de oren. De mimiek en gebaren via de ogen.
Dit alles wordt gedecodeerd in verschillende delen van de hersenen en samengevoegd tot een interpretatie.
Vervolgens denkt de luisteraar dat hij heeft begrepen wat de spreker heeft gezegd.

Het is de grote vraag of dat wat de spreker heeft bedoeld, en dat wat de luisteraar denkt dat er is gezegd ooit 100% overeenkomt. Maar we kunnen wel proberen dit te benaderen.

De context is van belang

De non-verbale communicatie is nodig om de context te verbreden. Wie is die spreker? Wat is hij/zij voor mens? Wat is zijn/haar beroep/expertise? Wat is het doel op de achtergrond? Hoe meer een luisteraar begrijpt van deze context, hoe beter de boodschap geïnterpreteerd kan worden.

Dat is een theoretisch verhaal. Laat me een voorbeeld geven:

Jij klaagt tegen mijn over pijn in je knieën. Ik zeg tegen je: “Ach, over een dag of twee is het wel over.” De codering – decodering brengt die boodschap over van mij naar jou.

Wat kun je vertrouwen?

Nu, voor jou is wellicht de vraag, wat de context is van mijn opmerking. Ben ik betrouwbaar? Ben ik deskundig op het vlak van knieën om dit te kunnen zeggen? Zeg ik dit als geruststelling, of als voorspelling op basis van kennis?

—–

Kun je je voorstellen, dat mijn opmerking niet veel waarde heeft? Hij heeft een andere waarde als hij wordt uitgesproken door een arts of fysiotherapeut na een onderzoek van de knie. Ik spreek niet vanuit die context. Je kunt mijn voorspelling dan ook niet erg serieus nemen.

De context wordt betrouwbaar via non-verbale communicatie

Door non-verbale signalen als een witte jas of een badge, door de plaats waar deze zin wordt gesproken, het schildje bij de voordeur met de naam en titel van de deskundige. Door de vaardigheid waarmee de diagnose wordt gesteld. Noem maar op.

Er zijn tal van signalen betrokken bij het communiceren.

Complex dus.

Mijn naam is Riet de Vlieger, al 17 jaar lang een expert in non-verbale communicatie. Ik heb een speciale klik met introverte vrouwen met een bêta achtergrond. Door de logische structuren te implementeren kun je heel snel je invloed vergroten.

Zo hielp ik burgemeesters, directeuren, en leidinggevenden om met meer gemak van de ene situatie naar de andere te gaan, en de gewenste impact te hebben.

Er is veel winst te halen door ook je non-verbale communicatie te verfijnen.

Neem contact voor meer informatie of een presentatie over dit onderwerp

Riet de Vlieger